Portu cu mmé gliu ramu re ll’auliva,
ma è come stésse ‘mmiezu a ‘nu dèsèrtu,
addò chi l’acqua tè ne ‘nte rà a béve,
perciò me sèntu sèmpe sulu e spèrzu.
Stéss’a lla casa mia sarrìa divèrzu:
la séte me levasse cu ddui mani
chius’a jummèlla sott’a ‘na cannèlla
r’acqua cchiù chiara e fresca, a lla funtana.